VEB-directeur Paul Koster schreef in het oktobernummer van huisorgaan Effect een artikel over transparantie. Een van de aanleidingen is dat in de nieuwe Europese richtlijn op het gebied van transparantievereisten de verplichting tot kwartaalrapportages voor beursgenoteerde ondernemingen wordt afgeschaft. De Vereniging van Effectenbezitters (VEB) stelt dit onbegrijpelijk en schadelijk voor beleggers te vinden, omdat deze bij de bepaling van hun investeringsbeslissingen zeer afhankelijk zijn van tijdige en juiste informatie. Het argument van de regelgever dat een kwartaalreportage het kortetermijndenken van het management aanmoedigt, komt ook op mij vreemd over.

Koster vat in zijn artikel de essentie van transparantie compact samen als het tijdig, helder en met de juiste prioriteit melden van de operationele en strategische werkelijkheid. Van deze drie-eenheid is de juiste prioriteit waarschijnlijk de gevoeligste. Als fondsbeheerder van een Nederlands beursgenoteerd small- en midcapfonds word ik dagelijks met het fenomeen transparantie geconfronteerd. Daarbij is het onderscheid tussen de geformuleerde strategie en de hieraan gekoppelde uitvoering (‘executie’ in het jargon) van wezenlijk belang. Korte termijn en lange termijn geven nogal eens andere signalen.

Neem Besi, toeleverancier aan de halfgeleiderindustrie, een marktsegment dat zeer volatiele marktomstandigheden kent. Aan het begin van dit jaar waren deze uitstekend en kon Besi voortvarend presteren, met een onderscheidend productaanbod. De koers piekte eind maart op bijna € 32, waarmee binnen drie maanden een koerssprong van meer dan 70% was gemaakt. Na een consolidatie van zo’n vier maanden volgde een snelle daling, omdat de signalen uit de sector voor de korte termijn op een teruggang wezen, onder andere ingegeven door de groeivertraging in China.

Op 10 september kwam Besi met een pittige omzet- (en impliciete winst)waarschuwing, waarop de koers instortte. Twee weken later was er een laagste koers van € 11,92, ruim 35% onder de slotkoers van eind 2014. Een dag later kondigde het management een inkoopprogramma van eigen aandelen aan, waarop de beurskoers weer krachtig opveerde, tot circa € 16. Na publicatie van een meevallend derdekwartaalbericht door een goede executie(!) in combinatie met een stevige orderintake, was er een verder koersherstel tot boven € 20.

Wat mij bijbleef na dit ritje in de achtbaan, is de professionele manier waarop Besi tussentijds de ontwikkelingen meldde: een feitelijke weergave van de actuele gang van zaken, de tendensen in de sector, de gevolgde interne strategie en een indicatie van de verwachting voor de komende periode. Niet meer, maar zeker ook niet minder. De aandeelhouder heeft dan voldoende handvatten om zijn eigen plan te trekken.